Wassenaer.net

Clara de Hinojosa (1584–1631)
schilder: N.W.J. De Roode (1814–1884)
nageschilderd van een familieportret van Jan Mijtens (1614–1670)

Clara de Hinojosa 1584–1631

In 1612 trouwde de 36-jarige Johan van Wassenaer van Duvenvoorde, weduwnaar van Maria van Voorst, met de 28-jarige Clara de Hinojosa.
Zij was schatrijk en protestant, zijn eerste vrouw was katholiek geweest. Familieleden hebben in de verzuilde twintigste eeuw hun vraagtekens gezet bij de keuze van Johan de tweede maal een protestantse vrouw te trouwen. Toch lijkt het alsof religie in die tijd misschien niet zo’n heel belangrijke rol speelde bij het vinden van een huwelijkspartner; Arent VII van Duivenvoorde ging bijna veertig jaar eerder een gemengd huwelijk aan. Hij was protestant en trouwde met de katholieke Theodora van Scherpenzeel.

In elk geval werd Clara een nieuwe moeder voor de drie kinderen uit Johans eerste huwelijk, Theodora, Machteld en Arent, zes, vier en twee jaar oud.

De Hinojosa’s kwamen oorspronkelijk uit Spanje.
In het begin van de zestiende eeuw trok de familie naar Zeeland. Een zekere Pedro was in 1530 schepen en raad van Middelburg.
Diens kleinzoon, Pieter de Hinojosa, heer van Weena († 1616) was de vader van Clara.
Hij was president van het Hof van Holland, Zeeland en West-Friesland.
Johan en Clara kregen vijf kinderen: Elisabeth (1613–1662), Pieter (1616–1669), Maria (1618–1655), genoemd naar haar vaders eerste vrouw, Willem (1619–1681)
en Petronella, gestorven in 1692. Clara is in 1631 gestorven.

Over de Hinojosa’s en hun banden met de familie Van Wassenaer is zeker nog het een en ander te vertellen. Zo trouwde de oudste broer van Clara, Johan, in 1629 met Machteld, Johans dochter uit het eerste huwelijk. Zij was hofdame van Amalia van Solms. Deze kwam zelfs naar hun bruiloft. Johan de Hinojosa stierf in 1636 aan de pest. Zijn jongste zuster Petronella, peettante van Petronella van Wassenaer, logeerde juist bij hem, werd aangestoken en stierf ook.
De oudste zuster van Clara, Catharina de Hinojosa († 1651) was in 1612 in het huwelijk getreden met Johan Christoffel van Lautenbach uit Brandenburg. Dit huwelijk was kinderloos gebleven.

Zij was een grote steun voor de kinderen van haar zuster. Vooral voor Maria.
Deze werd in 1639 verliefd op een ‘knecht’, Wolf Hendrik Saltzer van Elwingen uit Lotharingen.
Hij was de dienaar van een Poolse edelman die in Den Haag woonde en was bevriend geraakt met het huispersoneel van de Van Wassenaers. Zo had hij ook Maria leren kennen.¹⁾
Zij begonnen een verhouding en toen Johan dat ontdekte was hij woedend. Hij sloot Maria in huis op en wilde haar nooit meer zien. Dat heeft zes jaren geduurd. Wolf is naar Duitsland gevlucht.
Maar toen Johan in 1645 op zijn sterfbed lag heeft hij haar bij zich geroepen en haar vergeven. Wel heeft zij moeten beloven dat zij Wolf nooit meer zou zien.

Na haar vaders dood is Maria in huis gekomen bij Catharina die haar heeft gesteund en geholpen. Waarschijnlijk heeft zij de verhouding weer aangemoedigd en Wolf bij zich aan huis ontvangen. De broers en zusters van Maria probeerden vervolgens twee jaar lang de verhouding te verhinderen. Zij hebben processen aangespannen voor het Hof van Holland en Gelderland om het huwelijk tegen te houden. Zij behandelden Maria onwaarschijnlijk wreed door haar op een schip of op een zolder van een huis op te sluiten.
En al die tijd heeft Catharina geprobeerd Maria verder te helpen. Ze heeft daarover zelfs brieven aan het Hof van Gelre geschreven om hen tot een spoedige beslissing aan te sporen: er was een baby op komst.
Tenslotte zijn Maria en Wolf toch getrouwd en naar Duitsland vertrok- ken waar twee dochters zijn geboren.
In de genealogie van de familie Van Wassenaer wordt vermeld dat Maria jong gestorven is.

NOOT
1 Koene 2011: 162–205

• Vorige
• Next